O Σπλαχνικός Χειρισμός
Ο όρος «Σπλάχνα» αναφέρεται στα εσωτερικά όργανα του σώματος, όπως το ήπαρ, τα νεφρά και το έντερο. Η Σπλαχνική Κινητοποίηση, ή VM, είναι μια ήπια θεραπεία δια των χειρών που βοηθά την ικανότητα του σώματός σας να αποδεσμεύει επιβλαβείς περιορισμούς και αντισταθμίσεις που προκαλούν πόνο και δυσλειτουργία. Το VM δεν επικεντρώνεται μόνο στην περιοχή του πόνου αλλά αξιολογεί ολόκληρο το σώμα για να βρει την πηγή του προβλήματος. Ο θεραπευτής αναζητά την διαφορετική ή μειωμένη κίνηση στα σπλάχνα, όπως και μοτίβα περιορισμών σε όλο το σώμα και μετά εφαρμόζει τεχνικές κινητοποίησης. Το VM ενισχύει την ικανότητα του σώματος να προσαρμόζεται και να αποκαθιστά την υγεία.
Πώς τα σπλάχνα συμβάλλουν στον πόνο και τη δυσλειτουργία;
Το σώμα αποτελείται από πολλά αλληλένδετα συστατικά - οστά, μύες, νεύρα, το συνδετικό ιστό ή αλλιώς περιτονία, καθώς και τα σπλάχνα. Τα σπλάχνα βρίσκονται σε διαρκή κίνηση. Καθώς αναπνέουμε ή περπατάμε τα σπλάχνα κινούνται μέσα στο στήθος και την κοιλιά μας. Πχ. οι νεφροί κινούνται 2 cm με μια ανάσα, ενώ με βαθιά εισπνοή, 10 cm. Σε 24 ώρες κινούνται περίπου 1 km, δηλαδή περίπου 30.000 km σε μια ζωή!
Αυτή η κίνηση των οργάνων μεταδίδεται μέσω της περιτονίας σε άλλες δομές του σώματος. Όταν είστε υγιείς, όλες οι δομές κινούνται με ρευστότητα.
Αυτή η κίνηση είναι σημαντική καθώς επηρεάζει τις δραστηριότητες σε όλο το σώμα, από τους μικρότερους κυτταρικούς παλμούς έως τις ρυθμικές
συσπάσεις της καρδιάς και τη ροή του αίματος. Η βέλτιστη υγεία βασίζεται σε αυτήν την αρμονική σχέση.
Τα σπλάχνα χάνουν κινητικότητα λόγω τραύματος, χειρουργικής επέμβασης, τρόπου ζωής, μόλυνσης, ρύπανσης, διατροφής, στάσης, εγκυμοσύνης κλπ.
Όταν ένα όργανο περιορίζεται και προσκολλάται σε άλλη δομή, το σώμα κάνει αντισταθμίσεις και εμφανίζονται σημεία έντασης. Ο χρόνιος ερεθισμός
οδηγεί σε λειτουργικά και δομικά προβλήματα σε όλο το σώμα.
Φανταστείτε έναν ουλώδη ιστό γύρω από τους πνεύμονες. Κάθε αναπνοή απαιτεί κίνηση, αλλά ο ουλώδης ιστός αλλάζει το κανονικό μοτίβο. Μπορεί να
μετατοπίσει την κίνηση των πλευρών, δημιουργώντας τάση στη σπονδυλική στήλη με αποτέλεσμα πόνο στην πλάτη και στον αυχένα και περιορισμό της
ωμικής κίνησης. Αυτό το σενάριο δείχνει μία μόνο από τις επιπτώσεις μιας δυσλειτουργίας, μεγεθυμένη από τις χιλιάδες επαναλήψεις κάθε μέρα. Επίσης
εξηγεί πώς ο πόνος μπορεί συχνά να εντοπίζεται πολύ μακριά από την πραγματική αιτία.