Κρανιο-Ιερή Θεραπεία: To Φυσικό Αντίδοτο στο Άγχος
03/22/2021Σωματο-Συναισθηματική Απελευθέρωση®
03/25/2021John Upledger , DO, OMM – 29/5/2009
“Εάν δεν είστε αρκετά “έξυπνοι” για να γνωρίζετε ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει, μπορεί να είστε σε θέση να το κάνετε.”
Το είπα για πρώτη φορά το 1975 στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Μίσιγκαν, λίγο μετά την ένταξή μου στη σχολή ως κλινικός-ερευνητής στο τμήμα Εμβιομηχανικής. Ξεκίνησα μια έρευνα για να καταγράψει αυτό που ένιωθα υποκειμενικά όταν δούλευα σε ασθενείς με τα χέρια μου – την κίνηση των οστών του κρανίου, το ένα σε σχέση με το άλλο. Η κίνηση που αισθάνθηκα ήταν παλμική, με ρυθμό περίπου οκτώ έως δέκα κύκλους ανά λεπτό, αλλά το τμήμα Ανατομίας μου έλεγε ότι όλα ήταν στο μυαλό μου. Για να το αποδείξω, μου έδειξαν όψεις ανθρώπινων οστών κρανίου από μικροσκόπιο που ελήφθησαν από σώματα στο εργαστήριο ανατομίας. Σίγουρα, οι διαφάνειές τους έδειξαν οστά κρανίου που ασβεστοποιήθηκαν και συνοστεώθηκαν μεταξύ τους.
Ευτυχώς, ήμουν πολύ «χαζός» για να αποδεχτώ αυτό ως απόδειξη ότι τα οστά του κρανίου συνοστεώθηκαν. Αντ ‘αυτού, επέλεξα να εμπιστευτώ τα χέρια και τις αισθήσεις μου. Συνέχισα να δουλεύω μέχρι που τελικά αποφάσισα να κοιτάξω τις όψεις από μικροσκόπιο των ραφών των οστών του κρανίου που ελήφθησαν από ασθενείς κατά την εγχείρηση εγκεφάλου. Ένας νευροχειρουργός συμφώνησε να με βοηθήσει στο έργο μου. Πήρε τα δείγματα των οστών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, τα πάγωσε γρήγορα για να διατηρήσει την αρχιτεκτονική τους και μου τα έστειλε με την εταιρεία ταχυμεταφορών Federal Express.
Και ως εκ θαύματος, αυτά τα δείγματα από τις κρανιακές ραφές δεν ήταν ούτε συνοστεωμένα, ούτε ασβεστοποιημένα. Στην πραγματικότητα, ο χώρος στις ραφές ήταν γεμάτος από αρτηρίες, φλέβες, νεύρα, νευρικούς υποδοχείς, ίνες ελαστίνης και κολλαγόνου. Η φύση δεν φτιάχνει τέτοια πράγματα χωρίς λόγο. Αυτές οι ραφές σχεδιάστηκαν για να κινούνται. Τα αρχικά συνοστεωμένα δείγματα από το εργαστήριο ανατομίας έδειχναν τις μεταθανάτιες αλλαγές και την επίδραση των υγρών που είχαν χρησιμοποιηθεί για τα τα συντηρήσουν, και δεν ήταν από ζωντανούς ασθενείς.
Η έρευνά μου στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Μίσιγκαν οδήγησε τελικά στην ανάπτυξη της Κρανιο-Ιερής Θεραπείας. Αλλά αν είχα απλώς αποδεχτεί την υπόθεση ότι τα οστά του κρανίου δεν μπορούσαν να κινούνται το ένα με το άλλο, το κρανιο-ιερό σύστημα μπορεί να μην είχε ανακαλυφθεί ποτέ. Και θα υπήρχαν πολλά παιδιά και ενήλικες σήμερα που δεν θα είχαν λάβει ποτέ Κρανιο-Ιερή Θεραπεία ως μέσο για την επίτευξη υψηλότερων δυνατοτήτων.
Για παράδειγμα, ένας άντρας περίπου εξήντα ετών εμφανίστηκε στο Ινστιτούτο Upledger με τον αριστερό βραχίονα και το χέρι να είναι αναπτυξιακά βρεφικό. Γεννήθηκε με μια πάθηση που ονομάζεται μαιευτική παράλυση Erb, που σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο λάθος με τη λειτουργία των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων στο χέρι. Το χέρι δεν μεγαλώνει σωστά. Μετά από τρεις ανεπιτυχείς χειρουργικές επεμβάσεις για να ανακουφίσει τον αδιάκοπο πόνο στον αριστερό ώμο του, τελικά ήρθε σε εμάς για βοήθεια.
Αρχικά καταφέραμε να μειώσουμε σημαντικά τον πόνο χρησιμοποιώντας μια ποικιλία προσεγγίσεων για το σώμα. Αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε επίσης να βοηθήσουμε τη λειτουργία του χεριού του. Εργαστήκαμε στο κρανιο-ιερό του σύστημα για να βοηθήσουμε στην απελευθέρωση τυχόν περιορισμών που πιθανόν να προκαλούσαν το πρόβλημα. Σύντομα κατάφερε να χρησιμοποιήσει τον αντίχειρα και τα δάχτυλά του, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ πριν.
Καθώς προχωρούσε η δουλειά μας, μπορούσαμε να δούμε το βρααχίονα και την άκρα χείρα του να αρχίζουν να μεγαλώνουν. Είχαμε επίσης και ακτινογραφίες και τις συγκρίναμε με αυτές που είχαμε πριν από την πρώτη του επίσκεψη. Σίγουρα, τα οστά μεγάλωναν σε μήκος και πλάτος. Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες του αδυνάτου.
Κατά την άποψή μου, η επιστήμη μόλις αρχίζει να ακουμπά την επιφάνεια των βιολογικών θαυμάτων που μπορούν να συμβούν. Ωστόσο, η επιστήμη είναι συχνά δύσπιστη. Δεν καταλαβαίνει ή φαίνεται να μη θέλει να καταλάβει τις δυνάμεις της πρόθεσης, της πίστης και της αγάπης. Είμαι τόσο χαρούμενος που το μυαλό μου υπηρετεί τη διαισθητική πλευρά μου αντί να την αναστέλλει. Ως αποτέλεσμα, τα «αδύνατα» όνειρα συχνά γίνονται πραγματικότητα.
Όλα αυτά βοήθησαν στη διαμόρφωση δύο από τις προσωπικές μου πεποιθήσεις: (1) Πριν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη φύση πρέπει να την καταλάβουμε. (2) Το Εγώ του ανθρώπου είναι μια σημαντική αιτία της ασθένειας. Αυτές οι πεποιθήσεις, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αρνούμαι να δεχτώ το αδύνατο, είχαν ως αποτέλεσμα να συμβούν μερικά καταπληκτικά πράγματα – περιστατικά για τα οποία είμαι εξαιρετικά ευγνώμων που μου δόθηκε το προνόμιο να είμαι μάρτυρας.
Μετάφραση: Κυριάκος Καραμπατζιάκης, ΟΤ, CST
Πηγή
https://www.massagetoday.com/articles/10244/The-Privilege-of-Being-a-Witness